پيام
*زينب
89/5/3
گلبرگ متقي
من چونان پرنده اي نابينا
در گنگي و دست پاچگي
اين سوي و آن سوي پر مي کشيدم
گلبرگ متقي
تا به پنجره تو رسيدم، اي مهربان!
و تو صداي قلبي شکسته را شنيدي